10/04/2022

Μια φωτογραφία, μια ομάδα, μια ιστορία δίχως λόγια...

Μια φωτογραφία, μια ιστορία δίχως λόγια, μια ομάδα ποδοσφαίρου δίχως περισσότερες εξηγήσεις γιατί δεν τις ξέρουμε… Μια παλιά φωτογραφία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με την επωνυμία:  Deportivo Grecia υπήρξε πριν τη δική μας εποχή.
Θα ήταν ευχής έργο, αν παρ’ ελπίδα κάποιος τη δει κι έχει να μας «φωτίσει» για κάτι ακόμη γι’ αυτή την ομάδα εκείνων των μακρινών χρόνων θα είμαστε ευγνώμονες. Ωστόσο την αφήνουμε εδώ μέρος της ιστορίας μας… 



01/04/2022

Ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες στη Βενεζουέλα

Οπωσδήποτε και δεν θα μπορούσε να λείψει από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Βενεζουέλας το ελληνικό στοιχείο και μάλιστα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτά, παρά το γεγονός ότι δεν ήμασταν πολλοί. Αιτία η αγάπη του Έλληνα για το άθλημα. Έτσι λοιπόν, κατά καιρούς, ιδίως στις μεγάλες πόλεις, άρχισαν να δημιουργούνται κάποιες ελληνικές φυσικά ερασιτεχνικές ποδοσφαιρικές ομάδες, στα βήματα άλλων εθνικοτήτων, κυρίως από νέους που έβρισκαν μια διέξοδο στη ρουτινιάρικη καθημερινότητά τους.
Οι αγώνες δίνονταν σε γήπεδα, πρωτίστως κολεγίων καθώς και σε αθλητικές εγκαταστάσεις βιομηχανιών. Προπονήσεις γινόταν συνήθως τα βράδια και αγώνες τις Κυριακές. Έτσι λοιπόν οι πόλεις Καράκας, Βαλένσια, Μαρακάϋ, Οκουμάρε ντελ Τούι αρχικά, είχαν τη δική τους ομάδα και έδιναν αγώνες μεταξύ τους. Έπαιρναν μέρος σε τουρνουά και μερικές φορές έφταναν να διεκδικούν και τίτλους. Κάθε φορά και κάθε συνάντηση ήταν μια γιορτή για τους οπαδούς της κάθε πόλης. Συχνά, αναμετρήσεις γινόντουσαν, ύστερα από συνεννόηση, και με ομάδες άλλων εθνικοτήτων της ίδιας πόλης.


Ως συνήθως, το Grecia (ΕΛΛΑΣ) ήταν το συνθετικό της ονομασίας και βέβαια γαλανόλευκα τα χρώματα της ενδυμασίας τους. Είχαμε λοιπόν, Αθλητική Ένωση Αράγουα στην πόλη Μαρακάϋ, Deportivo Ελλάς στη Βαλένσια, Ελλάς Καράκας, Ελλάς Οκουμάρε ντελ Τούι. Θα ήθελα εδώ να αναφέρω και να τονίσω ότι στη Βαλένσια είχαμε την τιμή, για ένα διάστημα, να έχουμε προπονητή μια δόξα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου τον διεθνή Ουρουγουανός Emilio Cochocho Álvarez *


Ωστόσο, το μεγάλο ποδοσφαιρικό γεγονός και το πιο πετυχημένο από κάθε άποψη ήταν το Μουντιαλίτο! Ένα μικρό Μουντιάλ δηλαδή, ένας σπουδαίος ποδοσφαιρικός θεσμός με ιδιαίτερη λάμψη που καθιερώθηκε και εκτόξευσε την δημοτικότητά της διοργάνωσης σ’ όλη τη Βενεζουέλα. Κάθε χρόνο στις 12 Οκτωβρίου, Día de la Hispanidad ή día de la raza (ημέρα της φυλής) καθιερώθηκε αυτό το μίνι-πρωτάθλημα το οποίο με έδρα τη Βαλένσια ξεσήκωνε όλο το φίλαθλο κοινό της περιοχής και όχι μόνο. Κάθε ποδοσφαιρική ομάδα, κάτι σαν «Εθνική» ας πούμε, αντιπροσώπευε χώρα της Λατινικής Αμερικής (Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Περού, Κολομβία, Ισημερινός, Βενεζουέλα) μαζί με τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ελλάδα), ύστερα από κλήρωση έμπαιναν στη μάχη. Με αγώνα μίας ώρας (30 λεπτά κάθε ημίχρονο) από το πρωί μέχρι το βράδυ γινόταν οι προκριματικοί μέχρι τον τελικό. Μια ολόκληρη ημέρα ποδόσφαιρο, φιέστα, χρώμα, γαστρονομικές γεύσεις από κάθε χώρα και βέβαια εθνική περηφάνεια.
Εμείς σαν Εθνική Ελλάδας με ποδοσφαιριστές από πόλεις που διέθεταν ελληνική ομάδα, δεν λείψαμε από κανένα απ’ αυτά τα Μουντιαλίτος. Στη σύνθεσή της εμφανίστηκαν, μεταξύ άλλων οι ποδοσφαιριστές: Βασίλης Σταθόπουλος, Χρήστος Γιαννούτσος, Δημήτρης Φράγκος, Γιάννης Βουρσούκης, Δημήτρης και Γιάννης Κολιλέκας, Χρήστος Μητσικώστας, Κώστας Σταυρόπουλος, Φίλιππας Δούκας, Νίκας Γουρδουβέλλης, Δήμος Χρηστάκος, Βασίλης Κατερίνης, Θανάσης Εξαρχέας κ.α.
 

* Ο Emilio Cochocho Álvarez ήταν μέλος της ομάδας ποδοσφαίρου της Ουρουγουάης, με την οποία συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα του 1962 στη Χιλή και του 1966 στην Αγγλία. Επίσης γνωστός σε όλο τον κόσμο ως Mister Wembley.