Τιμής ένεκεν…

Στην προσπάθεια που κάνουμε σαν «Εγχείρημα» να επαναφέρουμε στην επιφάνεια πρόσωπα, γεγονότα και ντοκουμέντα που έχουν να κάνουν με την ιστορία του ελληνισμού της Βενεζουέλας, δίχως να αφήνουμε «χρέη», αισθάνομαι την υποχρέωση να αποτίνω φόρο τιμής σε δυο κυρίες.

Ο χρόνος κυλάει αμείλικτος, και ενώ περιδιαβαίνω στης μνήμης τις κιτρινισμένες σελίδες, τόσο που γρηγορώ, πριν τις τραβήξει η ζωή στο μετά της, να απλώσω τα αισθήματά μου και να τα κάνω λέξεις ώστε να τις αφήσω άφθαρτες κι ανέπαφες στην οθόνη της μνήμης.

Είχα πάντα σαν αρχή να μην ακυρώνω την ιστορία, και είναι κυρίως η συγκίνηση που νιώθω καθώς προετοιμάζω τις ανάλογες λέξεις για να καταθέσω εδώ, στην ετυμηγορία του χρόνου, δυο λόγια στο όνομα των παιδιών μας, σαν ελάχιστη αντιπροσφορά και ευγνωμοσύνη σ’ εκείνες.

 

Θα ήταν άδικο να μη γίνει μια ιδιαίτερη τιμητική μνεία και στις άλλες δυο κυρίες* που, εκτελώντας χρέη δασκάλων δίχως να είναι, βοήθησαν ανιδιοτελώς, τους μαθητές του Σχολείου της κοινότητάς μας. Κι αυτές είναι η κυρία Αγγελική (Κική) Παρασκευοπούλου και η κυρία Φιλιώ Κρομμύδα.

Η Φιλιώ δίδασκε στα μικρά παιδιά και η Κική στα αμέσως μεγαλύτερα αφήνοντας στην κυρία Ευγενία τα πιο προχωρημένα.

Η Κική, ξέχωρα δίδαξε με ζήλο και παραδοσιακούς χορούς στο τμήμα της Νεολαίας με μεγάλη επιτυχία αφού η χορευτική ομάδα μας έφτασε να συναγωνίζεται σε διάφορα φεστιβάλ του είδους και να κατακτά τρόπαια. Ήταν, επίσης οι συνήθεις πρωταγωνίστριες στις οργανώσεις εορτών και εκδηλώσεων.

Και οι δύο τους υπήρξαν και συνεργάτισσες στην εφημερίδα ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Η Κική άρχισε να γράφει από το 2^ο φύλλο (Φεβρουάριος 1987) μέχρι το 11^ο, και υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Η Φωνή». Αξίζει να αναφέρω εδώ ότι τα δύο πρώτα γραφτά της ήταν αφιερώματα σε ειδική στήλη με τον τίτλο «Το πρόσωπο της ημέρας». Στο πρώτο –και προς τιμήν της– εξήρε το έργο της δασκάλας Ευγενίας Εξαρχέα και το δεύτερο στον νέο τότε Γιάννη Γεωργόπουλο για την προσφορά του στη Νεολαία μας. Γενικά τα άρθρα της είχαν σχέση με κοινωνικά θέματα.

Η Φιλιώ, συνεργάτιδα κι εκείνη, από το 5^ο φύλλο (Μάρτιος 1987) μέχρι –απίστευτο– το 35^ο και τελευταίο (Ιούλιος 1988)! Διατηρούσε τη στήλη «Για σας παιδιά» και υπέγραφε με τα αρχικά της Φ.Κ. Τα κείμενά της ήταν θέματα που αφορούσαν κυρίως ιστορία, παραδόσεις, ποιήματα, ανέκδοτα και παιχνίδια για τα μικρά μαθητούδια.

Η προσφορά τους υπήρξε ανεκτίμητη και η συμβολή τους, στην ανάδειξη του σχολείου μας, πρωτίστως και της κοινότητάς μας γενικά, ήταν σημαντική και είμαστε ευγνώμονες, όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι γονείς. Όλοι μας.

Σ.Δ.

* Η κυρία Ευγενία Εξαρχέα, έκανε χρέη δασκάλας πάνω από μια δεκαπενταετία, ακούραστη, με ζήλο και με τη θέλησή της επιτελούσε το έργο της, διδάσκοντας στα παιδιά μας τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα. Κι όπως γράψαμε στο ιστορικό της κοινότητας, δυστυχώς δεν μπορέσαμε, παρ’ όλες τις προσπάθειες, να κάνουμε κάτι ώστε το έργο της να αναγνωρισθεί από την ελληνική πολιτεία. Τι κρίμα!

... Griego ή Heleno - Ρωμιοσύνη ή Ελληνισμός;

21 Νοεμβρίου 1987, εφημερίδα ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο… Του Σ. Δ.

Έγραφα τότε στη στήλη μου, θέλοντας να ξεκαθαρίσω και να επιβεβαιώσω μια προσωπική μου γνώμη που έθεσα στη συζήτηση γύρω από το αν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τη λέξη griego αντί heleno.

Κι όλο αυτό όταν «έπεσε» η ιδέα αντικατάστασης του ονόματος της κοινότητάς μας από το καθιερωμένο σε άλλο πιο εύχρηστο και πιο απλό. Σ’ αυτή την απλότητα θα έπρεπε να διαλέξουμε αντί «Comunidad Griega del Estado Carabobo» το «Centro Griego» ή «Centro Heleno». 

Το άρθρο

Είπα τότε, πάντα κατά την προσωπική μου γνώμη ότι προτιμώ το Centro Helénico σαν πιο σωστό, γιατί κι εγώ προσπαθώ να αντικατασταθεί το  ή  από το πιο τιμητικό Hellas. Όμως συμφώνησα στο πιο εύκολο και χρησιμοποιήσιμο Centro Griego λόγω προσαρμογής στο εδώ ξένο περιβάλλον που εκτός από λίγους “διαλεχτούς», θα χρειάζεται ξεχωριστή επεξήγηση για τους πολλούς υπόλοιπους. Γι’ αυτό έκλεινα στο να δεχτώ το Centro Griego. Άλλωστε δεν έχουμε όνο εμείς αυτό το πρόβλημα, το έχουν και η Ελβετία (Suiza), η Φιλανδία (Suomi), η Γερμανία (Alemania Deutschland) και δεν ξέρω πόσες άλλες χώρες.

Έχουμε και στη γλώσσα μας παρόμοια διλλήματα, λόγω του πλούτου της. Με την ευκαιρία σας φέρνω ένα παράδειγμα: Γύρω στο 1900 ξεσηκώθηκε μια αντίθεση ανάμεσα στον Κωστή Παλαμά και τον Νίκο Πολίτη, το λαογράφο. Ο Παλαμάς είχε γράψει για τη λέξη «ρωμιοσύνη» ότι είναι ωραία λέξη και πρότεινε να τη βάλουν στη θέση της λέξης «ελληνισμός», αφού η «ρωμιοσύνη» είναι συνδεδεμένη με τη ζωή μας πιο πολύ. Ο Πολίτης έλεγε ότι έχουμε μια παράδοση από την αρχαία Ελλάδα κι ότι η λέξη «ρωμιοσύνη» θυμίζει κουρέλια και σκλαβιά και πρότεινε τον «ελληνισμό». 

Οπωσδήποτε το «ελληνισμός» έχει μια αίγλη και δεν μπορούμε να την αρνηθούμε, αλλά και η «ρωμιοσύνη» είναι συναισθηματικά δεμένη μαζί μας. Όταν λέει ο Ρίτσος: «τη ρωμιοσύνη μην τη κλαις… πετιέται από 'ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει…». Ε, πώς να το πούμε, αυτό μας ξεσηκώνει πιο πολύ από τον «ελληνισμό». Υπάρχει και μια Τρίτη λέξη κι αυτή έχει υποστηριχτεί από πολλούς, ιδίως δημοτικιστές, όπως ο Κοραής ή ο Κακριδής και αυτή είναι η «γκραικοσύνη» από το «Γραικός».

Πώς να το κάνουμε όμως; Κατά βάθος υποστηρίζω πως όχι μόνο εδώ αλλά παγκόσμια, θα ’λεγα, πρέπει να επιλέξουμε και να καθιερώσουμε διεθνώς το «Hellas». Εδώ χρειάζεται αντίσταση, όχι προσαρμογή. Το ζήτημα είναι δικό μας και αφορά το όνομα που προτιμούμε. Βέβαια οι ξένοι γνωρίζουν καλύτερα το «Greece», «Grecia», «Greek» και δεν μπορούμε να το απαγορεύσουμε και να επιβάλλουμε  το «Hellas», «Hellenic» κ.λπ.

Θα πρέπει η ελληνική Πολιτεία να κάνει την προσπάθεια και σιγά σιγά να το επιβάλλει.

Αυτή, απλά είναι η γνώμη μου κι ευχαριστώ που με διαβάσατε.          Σ. Δ.

Ο δρόμος των ποιητών στη Γλυφάδα

Η ποίηση έγινε το όχημα στην οδό Λαμπράκη της Γλυφάδας για να ταξιδεύει το μυαλό. Στοχάζεσαι, παρατηρείς, αδειάζεις, γεμίζεις εντυπώσεις. Λόγια χαραγμένα σε πλάκες που ανοίγουν νέα μονοπάτια σκέψης και θυμίζουν ότι ο πολιτισμός δεν είναι συνυφασμένος μόνο με την ψυχαγωγία και την παιδεία αλλά και τον ίδιο τον τρόπο ζωής μας. Ένας τρόπος κάπου να πάμε, να ακουμπήσουμε λιγάκι τη ψυχή μας, να ξαποστάσουμε από τον αγώνα της καθημερινότητας.

Η περίφημη Las Ramblas της Βαρκελώνης, ο ιστορικός πεζόδρομος της Ισπανίας, αποτέλεσε το πρότυπο του δημάρχου. Ένας δρόμος πλέον που θα ’χει τη δική του ιστορία. Με αποτυπώματα ανθρώπων, στιγμές χαρούμενες, ρομαντισμό μια άλλης εποχής, κληρονομιά και περηφάνεια, θετική ενέργεια και αύρα αισιοδοξίας.

Περπατάμε και διαβάζουμε Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο, Καβάφη, Σολωμό, Παλαμά, Καρυωτάκη, Εγγονόπουλο, με στίχους στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Στοίχοι γραμμένοι πάνω σε τζάμι. Το βράδυ φωτίζονται και μετατρέπονται σε ένα παραμυθένιο σκηνικό. Την ημέρα λαμπυρίζουν με το φως του ήλιου και ζεσταίνουν τις καρδιές μας.

Φίλος καλός και αγαπητός είχε την καλοσύνη --και τον ευχαριστούμε από καρδιάς-- να φωτογραφίσει και να μας στείλει την πλάκα με το στίχο του Εγγονόπουλου από το ποίημά Μπολιβάρ. Εμβληματικός αυτός ο στίχος. Μας συνδέει, συνδέει τις δυο πατρίδες μας. Συνυφασμένη και η Γλυφάδα με τη Βενεζουέλα και τον ελευθερωτή της Σιμόν Μπολίβαρ. Πιο κάτω στην παραλιακή υπάρχει η Πλατεία Βενεζουέλας με την προτομή του και παραπέρα η παραλία Bolivar Beach. Τυχαίο; Δε νομίζω…

Χρόνια Πολλά Ελλάδα!

Χρόνια Πολλά στον Ελληνισμό σε όλη τη γη!

Τηλεδιάσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τους εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων της Λατινικής Αμερικής

«Συγκινούμαι όταν βλέπω στα πρόσωπά σας, από πίσω, απλωμένες τις ελληνικές σημαίες, είτε βρίσκεστε στην Αργεντινή ή στη Βραζιλία, στο Μεξικό, στον Παναμά, στην Ουρουγουάη, στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Καθώς η Ελλάδα μπαίνει στον τρίτο αιώνα ζωής της ως ελεύθερο κράτος, είναι μια χώρα που αλλάζει. Είναι μια χώρα πολύ πιο αισιόδοξη, με πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση που μπορεί να κοιτάξει το παρελθόν της με ειλικρίνεια, να μάθει από τα λάθη της αλλά να σταθεί και με υπερηφάνεια στις μεγάλες εθνικές επιτυχίες της, δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση με τα μέλη των ελληνικών κοινοτήτων. Όποτε είμαστε ενωμένοι μεγαλουργούμε, όποτε διχαζόμαστε βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλα προβλήματα». 

Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην διάρκεια μιας ιδιαίτερης τηλεδιάσκεψης που είχε με τους εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων της Λατινικής Αμερικής.

Αφιέρωμα 200 χρόνια από το 1821 στο 2021

 Τιμή και δόξα στους ήρωες του '21!

Griegos en Venezuela – «El Proyecto»

Η 25η Μαρτίου 2021 είναι η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Σταθμός στην ιστορία τού νεότερου Ελληνισμού που οδήγησε, μετά από 400 χρόνια, στη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Με τον απόλυτο σεβασμό και τη βαθιά ευγνωμοσύνη που αρμόζει σε όλους όσους προσέφεραν σε αυτό τον τόπο και, θέλοντας να τιμήσουμε τους αγωνιστές τού 1821, ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα από εμάς σ’ εκείνους.

 

El 25 de marzo de 2021 es el 200º aniversario del comienzo de la Revolución Griega de 1821. Un hito en la historia del helenismo moderno que condujo, después de 400 años, a la creación del estado griego independiente.

Con el mayor respeto y profundo agradecimiento a todos esos héroes de 1821, les dedicamos un pequeño homenaje fotográfico. 

 

Πολιτιστικές οάσεις μέσα στην πλήξη...

«Σπουδή στην Αρχαία Τραγωδία»

Δυο βραδιές  στην Ελληνική Κοινότητα της Βαλένσια

Αν παραφράσουμε κάπως, το «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, κάτι θα μείνει» του Γκέμπελς, στην περίπτωσή μας: «δώστε μας, δώστε μας κάτι θα μείνει», θα έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα από το αιώνιο αίτημα των απόδημων Ελλήνων εδώ σε τούτη τη χώρα. Ιδίως, για ό,τι πιο όμορφο (κυρίως αυτό) μας έμεινε από την παρουσίαση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας Τρωάδες του Ευριπίδη στη Κοινότητά μας. Κάτι τέτοια είναι που, δίχως άλλο, συμβάλλουν ώστε να ομορφαίνουν τη ζωή μας και να πλουτίζουν –προ πάντων– τη γνώση μας. 

Κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από τις εξαντλητικές πρόβες τους, ο εκλεκτός σκηνοθέτης Σταύρος Ντουφεξής και τρία από τα «παιδιά» του, η Μαίρη Σαουσοπούλου, η Γόνη Λούκα και ο «δικός μας» Κώστας Παλαμήδης ήλθαν στη Βαλένσια κι έκαναν μια αναφορά προσφέροντας ένα μικρό δείγμα της πλούσιας εθνικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς και φυσιογνωμίας με προσέγγιση στην αρχαία  ελληνική τραγωδία. 

Βρίσκονται στη Βενεζουέλα μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου του Καράκας, σε συνδυασμό με την υποστήριξη του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και τις προσπάθειες της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού να προσφέρουν με διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις (επί τέλους) κάτι και σε μας τους απόμακρους Έλληνες.

Στο χώρο της κοινότητας, λοιπόν, στήθηκε ένα λιτό σκηνικό για να παρουσιάσουν την εμβληματική, διαχρονική τραγωδία Τρωάδες του Ευριπίδη, όπου οι εξαίσιες αρχαίες φιγούρες, ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα, την αλήθεια και το ψέμα, μάγεψαν το κοινό με τις συγκινητικές υποκριτικές ερμηνείες τους. Αυτή η τραγωδία, έχει ως θέμα τον παραλογισμό του πολέμου αλλά και τον πόθο για την ειρήνη.

Για πολλούς από μας ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν μπροστά σ’ ένα τέτοιο θέαμα και κατά κάποιο τρόπο ήταν μια ξεχωριστή κι ανεπανάληπτη εμπειρία, μια συναισθηματική φόρτιση και γιατί όχι μια... πολυτέλεια για το άγονο και άνυδρο, από πολιτιστικής άποψης, περιβάλλον μας. Στο τέλος, βέβαια, μέτρησε το αποτέλεσμα της επίμονης και επίπονης προσπάθειας των συντελεστών που το μικρό, κατά τα άλλα, κοινό μας τους επιβράβευσε με το θερμό χειροκρότημά του.

Και σαν να μην έφθανε όλο αυτό, την επόμενη ημέρα παρουσίασαν με ευρηματικό τρόπο μια διασκευή ελληνικής μυθολογίας σε παιδικό παιχνίδι που οι μικροί θεατές το χάρηκαν με τη καρδιά τους, για να τελειώσει έτσι η όλη εκδήλωση με μια μουσικοποιητική βραδιά άξια κάθε επαίνου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεχτήκαμε θετικά μηνύματα και ερεθίσματα, μένοντας, ο καθένας μας, με την αίσθηση ότι κάτι σε κυνηγά, και σου δημιουργεί μια συγκίνηση τέτοια που σε οδηγεί, σε έναν διάλογο με τον εαυτό σου. Κι αυτό, ενδεχομένως, είναι καταπληκτικό γιατί αυτό είναι που τελικά μετράει αφού όλα λειτούργησαν μέσα μας με τέτοιο τρόπο ώστε μας έκαναν... να ονειρευτούμε!

Φεύγοντας από την παράσταση, το φεγγάρι, η βραδιά και τα πρόσωπα όλων μας ήταν πιο λαμπερά και τα λουλούδια θαρρούσες πως... μύριζαν πιο έντονα! Τι πράγμα και τούτο!

Ήταν Μάρτιος του 2001.

Απόδοση: Στράτος Δουκάκης

Athens Photo News