31/03/2021

Ο δρόμος των ποιητών στη Γλυφάδα

Η ποίηση έγινε το όχημα στην οδό Λαμπράκη της Γλυφάδας για να ταξιδεύει το μυαλό. Στοχάζεσαι, παρατηρείς, αδειάζεις, γεμίζεις εντυπώσεις. Λόγια χαραγμένα σε πλάκες που ανοίγουν νέα μονοπάτια σκέψης και θυμίζουν ότι ο πολιτισμός δεν είναι συνυφασμένος μόνο με την ψυχαγωγία και την παιδεία αλλά και τον ίδιο τον τρόπο ζωής μας. Ένας τρόπος κάπου να πάμε, να ακουμπήσουμε λιγάκι τη ψυχή μας, να ξαποστάσουμε από τον αγώνα της καθημερινότητας.


Η περίφημη Las Ramblas της Βαρκελώνης, ο ιστορικός πεζόδρομος της Ισπανίας, αποτέλεσε το πρότυπο του δημάρχου. Ένας δρόμος πλέον που θα ’χει τη δική του ιστορία. Με αποτυπώματα ανθρώπων, στιγμές χαρούμενες, ρομαντισμό μια άλλης εποχής, κληρονομιά και περηφάνεια, θετική ενέργεια και αύρα αισιοδοξίας.
Περπατάμε και διαβάζουμε Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο, Καβάφη, Σολωμό, Παλαμά, Καρυωτάκη, Εγγονόπουλο, με στίχους στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Στοίχοι γραμμένοι πάνω σε τζάμι. Το βράδυ φωτίζονται και μετατρέπονται σε ένα παραμυθένιο σκηνικό. Την ημέρα λαμπυρίζουν με το φως του ήλιου και ζεσταίνουν τις καρδιές μας.

Φίλος καλός και αγαπητός είχε την καλοσύνη --και τον ευχαριστούμε από καρδιάς-- να φωτογραφίσει και να μας στείλει την πλάκα με το στίχο του Εγγονόπουλου από το ποίημά Μπολιβάρ. Εμβληματικός αυτός ο στίχος. Μας συνδέει, συνδέει τις δυο πατρίδες μας. Συνυφασμένη και η Γλυφάδα με τη Βενεζουέλα και τον ελευθερωτή της Σιμόν Μπολίβαρ. Πιο κάτω στην παραλιακή υπάρχει η Πλατεία Βενεζουέλας με την προτομή του και παραπέρα η παραλία Bolivar Beach. Τυχαίο; Δε νομίζω…

23/03/2021

Τηλεδιάσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τους εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων της Λατινικής Αμερικής


«Συγκινούμαι όταν βλέπω στα πρόσωπά σας, από πίσω, απλωμένες τις ελληνικές σημαίες, είτε βρίσκεστε στην Αργεντινή ή στη Βραζιλία, στο Μεξικό, στον Παναμά, στην Ουρουγουάη, στις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Καθώς η Ελλάδα μπαίνει στον τρίτο αιώνα ζωής της ως ελεύθερο κράτος, είναι μια χώρα που αλλάζει. Είναι μια χώρα πολύ πιο αισιόδοξη, με πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση που μπορεί να κοιτάξει το παρελθόν της με ειλικρίνεια, να μάθει από τα λάθη της αλλά να σταθεί και με υπερηφάνεια στις μεγάλες εθνικές επιτυχίες της, δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση με τα μέλη των ελληνικών κοινοτήτων. Όποτε είμαστε ενωμένοι μεγαλουργούμε, όποτε διχαζόμαστε βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλα προβλήματα». 

Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην διάρκεια μιας ιδιαίτερης τηλεδιάσκεψης που είχε με τους εκπροσώπους των ελληνικών κοινοτήτων της Λατινικής Αμερικής.


20/03/2021

Αφιέρωμα 200 χρόνια από το 1821 στο 2021

 Τιμή και δόξα στους ήρωες του '21!

Griegos en Venezuela – «El Proyecto»

Η 25η Μαρτίου 2021 είναι η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Σταθμός στην ιστορία τού νεότερου Ελληνισμού που οδήγησε, μετά από 400 χρόνια, στη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Με τον απόλυτο σεβασμό και τη βαθιά ευγνωμοσύνη που αρμόζει σε όλους όσους προσέφεραν σε αυτό τον τόπο και, θέλοντας να τιμήσουμε τους αγωνιστές τού 1821, ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα από εμάς σ’ εκείνους.

 

El 25 de marzo de 2021 es el 200º aniversario del comienzo de la Revolución Griega de 1821. Un hito en la historia del helenismo moderno que condujo, después de 400 años, a la creación del estado griego independiente.
Con el mayor respeto y profundo agradecimiento a todos esos héroes de 1821, les dedicamos un pequeño homenaje fotográfico. 


 


06/03/2021

Πολιτιστικές οάσεις μέσα στην πλήξη...

«Σπουδή στην Αρχαία Τραγωδία»
Δυο βραδιές  στην Ελληνική Κοινότητα της Βαλένσια

Αν παραφράσουμε κάπως, το «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, κάτι θα μείνει» του Γκέμπελς, στην περίπτωσή μας: «δώστε μας, δώστε μας κάτι θα μείνει», θα έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα από το αιώνιο αίτημα των απόδημων Ελλήνων εδώ σε τούτη τη χώρα. Ιδίως, για ό,τι πιο όμορφο (κυρίως αυτό) μας έμεινε από την παρουσίαση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας Τρωάδες του Ευριπίδη στη Κοινότητά μας. Κάτι τέτοια είναι που, δίχως άλλο, συμβάλλουν ώστε να ομορφαίνουν τη ζωή μας και να πλουτίζουν –προ πάντων– τη γνώση μας. 


Κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα από τις εξαντλητικές πρόβες τους, ο εκλεκτός σκηνοθέτης Σταύρος Ντουφεξής και τρία από τα «παιδιά» του, η Μαίρη Σαουσοπούλου, η Γόνη Λούκα και ο «δικός μας» Κώστας Παλαμήδης ήλθαν στη Βαλένσια κι έκαναν μια αναφορά προσφέροντας ένα μικρό δείγμα της πλούσιας εθνικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς και φυσιογνωμίας με προσέγγιση στην αρχαία  ελληνική τραγωδία. 
Βρίσκονται στη Βενεζουέλα μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου του Καράκας, σε συνδυασμό με την υποστήριξη του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και τις προσπάθειες της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού να προσφέρουν με διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις (επί τέλους) κάτι και σε μας τους απόμακρους Έλληνες.
Στο χώρο της κοινότητας, λοιπόν, στήθηκε ένα λιτό σκηνικό για να παρουσιάσουν την εμβληματική, διαχρονική τραγωδία Τρωάδες του Ευριπίδη, όπου οι εξαίσιες αρχαίες φιγούρες, ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα, την αλήθεια και το ψέμα, μάγεψαν το κοινό με τις συγκινητικές υποκριτικές ερμηνείες τους. Αυτή η τραγωδία, έχει ως θέμα τον παραλογισμό του πολέμου αλλά και τον πόθο για την ειρήνη.
Για πολλούς από μας ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν μπροστά σ’ ένα τέτοιο θέαμα και κατά κάποιο τρόπο ήταν μια ξεχωριστή κι ανεπανάληπτη εμπειρία, μια συναισθηματική φόρτιση και γιατί όχι μια... πολυτέλεια για το άγονο και άνυδρο, από πολιτιστικής άποψης, περιβάλλον μας. Στο τέλος, βέβαια, μέτρησε το αποτέλεσμα της επίμονης και επίπονης προσπάθειας των συντελεστών που το μικρό, κατά τα άλλα, κοινό μας τους επιβράβευσε με το θερμό χειροκρότημά του.
Και σαν να μην έφθανε όλο αυτό, την επόμενη ημέρα παρουσίασαν με ευρηματικό τρόπο μια διασκευή ελληνικής μυθολογίας σε παιδικό παιχνίδι που οι μικροί θεατές το χάρηκαν με τη καρδιά τους, για να τελειώσει έτσι η όλη εκδήλωση με μια μουσικοποιητική βραδιά άξια κάθε επαίνου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεχτήκαμε θετικά μηνύματα και ερεθίσματα, μένοντας, ο καθένας μας, με την αίσθηση ότι κάτι σε κυνηγά, και σου δημιουργεί μια συγκίνηση τέτοια που σε οδηγεί, σε έναν διάλογο με τον εαυτό σου. Κι αυτό, ενδεχομένως, είναι καταπληκτικό γιατί αυτό είναι που τελικά μετράει αφού όλα λειτούργησαν μέσα μας με τέτοιο τρόπο ώστε μας έκαναν... να ονειρευτούμε!

Φεύγοντας από την παράσταση, το φεγγάρι, η βραδιά και τα πρόσωπα όλων μας ήταν πιο λαμπερά και τα λουλούδια θαρρούσες πως... μύριζαν πιο έντονα! Τι πράγμα και τούτο!

Ήταν Μάρτιος του 2001.

Απόδοση: Στράτος Δουκάκης
Athens Photo News