Στην
Ελληνική Κοινότητα της Βαλένσια στη Βενεζουέλα, ανέκαθεν γιόρταζαν και τιμούσαν
με περηφάνια, λαμπρότητα και ενθουσιασμό τις εθνικές επετείους. Ιδίως, στα
χρόνια που ευημερούσε (1990 – 2000)
κρατούσε ζωντανές τέτοιες πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως και τις παραδόσεις μας.
Η
παράδοση, όπως ξέρουμε, είναι η συνέχεια, είναι η αλυσίδα, είναι ο δεσμός των
περασμένων με τα τωρινά και τα μελλούμενα. Είναι αυτή που συνδέει τις γενιές
μεταξύ τους. Είναι οι πολιτιστικές αξίες του παρελθόντος που εξακολουθούν και
σήμερα να αρδεύουν τον πολιτιστικό μας χώρο και να προσθέτουν στο παρόν
στοιχεία από τις εθνικές μας ρίζες.
Πρωταγωνιστές
σ’ όλα αυτά ήταν οι μαθητές και οι νέοι μας. Με τις παραδοσιακές ενδυμασίες
τους και με χορούς ελληνικούς. Με σεβασμό στην παράδοση και την διαχρονικότητά
της, έδιναν, κάθε φορά, ένα ιδιαίτερο γιορταστικό χρώμα.
Με στόχο
πάντα να φτάσουμε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Με πρώτες τις άξιες δασκάλες
που, με φιλότιμες προσπάθειες, δίδαξαν και εμφύσησαν στα παιδιά τα ελληνικά και
πατριωτικά ιδεώδη. Ήταν,
φυσικά, και οι γονείς όπως και κάποιοι άλλοι που βοηθούσαν στις ανάγκες. Κι
αυτό πάντα με προίκα και
εφόδιο την ελληνικότητα που όλοι γενικά φέρναμε μέσα μας.
Ελλάδα δεν
είναι μόνο η πατρίδα μας. Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, που κανείς δεν πρέπει να
παραμελεί και όλοι οι Έλληνες πρέπει να την υπολογίζουν. Είναι η Ελλάδα της
Διασποράς – η μεγάλη Πατρίδα μας με τον θαυμάσιο Λαό της, που ζει και διαπρέπει
σε ξένους τόπους. Που αγωνίζεται, που μάχεται, που σκέπτεται, που δημιουργεί,
που διδάσκει…
Η μεγάλη
Ελλάδα της Διασποράς. Ας μην το ξεχνάμε.
Ελλάδα δεν είναι μόνο η πατρίδα μας.
ResponderBorrar