28/06/2021

Οικογένεια Καλφαγιάννη, ένα όνομα μια ιστορία

 Από τη Φίλια της Λέσβου κατακτώντας το Lago de Maracaibo στη Βενεζουέλα

Της Ανδρονίκης Κουτσαβλή
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Λέσβου

Ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε ότι δεν υπάρχει τίποτα αδύνατο γι’ αυτόν που θα προχωρήσει. Έτσι και έχοντας αυτή τη πεποίθηση και χωρίς κανένα εφόδιο η οικογένεια Καλφαγιάννη κατάφερε να διαπρέψει και να κατακτήσει μία ολόκληρη περιοχή που απλώνεται γύρω από τη Λιμνοθάλασσα του Μαρακαΐμπο. Ωστόσο τα μέλη της οικογένειας παρά την επιτυχία τους στο εξωτερικό δεν ξέχασαν ποτέ την πατρίδα τους, το χωριό που μεγάλωσαν και πέρασαν τα πιο δύσκολα, αλλά συνάμα, τα πιο ωραία χρόνια.


Ήταν το 1957 όταν ο Στυλιανός Καλφαγιάννης σε ηλικία 28 χρονών, μαζί με άλλους 6-7 συμπατριώτες του, ξεκίνησαν το μακρινό ταξίδι για την Βενεζουέλα. Ήταν η εποχή που ο Πέρες Χιμένες βρισκόταν στην εξουσία και καλούσε εργάτες, τεχνίτες και επιστήμονες σε μια προσπάθεια ανάπτυξης, αφού το κράτος ήταν τεράστιο και ο πληθυσμός αναλογικά μικρός. Η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνούσε με τους όρους που έθετε ο Χιμένες και έτσι οι μετανάστες από Ελλάδα πήγαιναν στην Βενεζουέλα μέσω Ιταλίας.
Με μοναδικό σκοπό να εργαστεί και να βοηθήσει τα δύσκολα εκείνα χρόνια την οικογένειά του, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα και χωρίς να έχει άνθρωπο να τον περιμένει σε εκείνη τη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, ο Στυλιανός Καλφαγιάννης ξεκινά να εργάζεται διπλές βάρδιες στην οικοδομή και σε καπνά για να μπορέσει από κάπου να «πιαστεί». Με δουλειά, με σκληρή δουλειά κατάφερε να πάρει ένα μικρό αγροτικό και γύρναγε στα χωριά να πουλάει λαχανικά.
Το 1961 θα φέρει την αδερφή την Παρασκευή και θα την παντρέψει με έναν φίλο συμπατριώτη, τον Γιάννη Χαλκίτη, τρία χρόνια αργότερα βγάζει βίζα για τον αδερφό του τον Γιώργο ο οποίος είχε τελειώσει την Επαγγελματική Σχολή στη Μυτιλήνη και το ναυτικό. Την εποχή εκείνη ο Στέλιος είχε πάρει μεγαλύτερο φορτηγό, η αδερφή του με τον γαμπρό του είχαν μπακάλικο και ένα μικρό ξενοδοχείο, και δεδομένου του ερχομού του Γιώργου έπρεπε να «ανοίξουν» τις δουλειές για να μπορέσουν να κρατηθούν όλοι οικονομικά. Ο Γιώργος και ο Γιάννης ξεκινούν να εργάζονται σε μια αποθήκη ελλήνων με υφάσματα, μετά από ένα χρόνο δουλειάς, τους δίνουν υφάσματα και ανοίγουν το 1965 το πρώτο μαγαζί με ρούχα-υφάσματα, παπούτσια και μετά από δύο χρόνια εγκαινιάζουν άλλα δύο καταστήματα.

Η μεγαλύτερη ελληνική οικογένεια στη Βενεζουέλα

Οι δυσκολίες όμως δεν έλειψαν, το 1966 και μετά από τέσσερις ημέρες λειτουργίας του πολυκαταστήματος που είχαν μόλις εγκαινιάσει, ήρθαν αντιμέτωποι με την φωτιά που άραβες έβαλαν φοβούμενοι τον ανταγωνισμό. Δυόμισι χρόνια έπρεπε να δουλέψουν για να πληρώσουν τα «σπασμένα» αφού δεν είχαν προλάβει να ασφαλίζουν το μαγαζί. Ωστόσο τα κατάφεραν, άνοιξαν και άλλα υποκαταστήματα και «τράβηξαν» κοντά τους συγγενείς από την Φίλια και την Αθήνα. Έτσι με αρχηγό τον Στέλιο η οικογένεια Καλφαγιάννη κατάφερε να οργανώσει την μεγαλύτερη ελληνική οικογένεια στη Βενεζουέλα, αποτελούμενη από 120 άτομα. Ο οικογενειακός ιστός πλέχτηκε γύρο από τη λιμνοθάλασσα του Μαρακαΐμπο, με όλα τα μέλη της οικογένειας να διαχειρίζονται 17 καταστήματα που βρίσκονταν στη Μέριδα, στην Ελ Βιχία, στην Αγία Βαρβάρα, στο Ματσίκες, στη Βαλέρα, στο Τοβάρ, κ.ά.
Η οικονομική και εμπορική κατάσταση αρχίζει να διαφοροποιείται από το 1995 με την αλλαγή του καθεστώτος, τότε είναι που όπως είπε ο κ. Γιώργος Καλφαγιάννης, ξεκινά, εξαιτίας των πολιτικών συνθηκών, η κάτω βόλτα για μία χώρα πλούσια, τόσο από άποψη φυσικού όσο και ορυκτού πλούτου. Από τα 17 καταστήματα σήμερα οι γιοι του Γιώργου, Αριστείδης και Στέλιος, διατηρούν μετά δυσκολίας τα δύο.
Με κοινωνική δράση

Δεν ήταν όμως η οικονομική και εμπορική επιτυχία που ανέδειξε την οικογένεια ανάμεσα στις εξέχουσες της Βενεζουέλας, ήταν και η κοινωνική τους δράση. Χάρη στην πρωτοβουλία του Στυλιανού Καλφαγιάννη χτίζεται το γηροκομείο «Άγιος Ιωσήφ» στην Αγία Βαρβάρα, με 44 κλίνες, το οποίο λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Ακόμη θα βοηθήσει ακόμη να χτιστεί ένα από τα πρώτα Πανεπιστήμια στην πολιτεία καθώς ανέλαβε τα έξοδα δημιουργίας δύο αιθουσών ενώ μέχρι την τελευταία του ανάσα βοηθούσε τόσο στην Αγία Βαρβάρα, όσο και στη Φίλια, με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσε.

Στο Ελ Βιχίο ο αδερφός του Γιώργος, δημιουργεί το 1975 την πρώτη ελληνική ομάδα Deportivo Grecia που από την τρίτη κατηγορία κατάφερε να φτάσει στην πρώτη εθνική κατηγορία. Δύο χρόνια θα διατελέσει πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου, ενώ θα του γίνει πρόταση να κατέβει για υποψήφιος Δήμαρχος, πρόταση την οποία απέρριψε. Το 1986 χρίζεται επιχειρηματίας της χρονιάς και λίγα χρόνια αργότερα ο πρόεδρος της κυβερνήσεως της Βενεζουέλας θα τον παρασημοφορήσει για την κοινωνική του δραστηριότητα. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Γιώργος Καλφαγιάννης είχε αγοράσει και είχε δωρίσει οικόπεδο για την ίδρυση γηροκομείου. Την οικογένεια Καλφαγιάννη γνώριζαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο πρώην πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, ο πρώην Αρχιεπίσκοπος της Λατινικής Αμερικής, Γεννάδιος Χρυσουλάκης, που φιλοξενήθηκαν στο εξοχικό του κ. Γιώργου.

Δεν ξέχασαν τις ρίζες τους

Η οικογένεια όμως ποτέ δεν ξέχασε τις ρίζες της, το χωριό της, την Φίλια, χάρη σε αυτή, επί προεδρίας Παναγιώτη Φραγκογιάννη, ανακαινίστηκε και λειτούργησε Γυμνάσιο, το οποίο πριν λίγα χρόνια βαφτίστηκε «Καλφαγιάννειο Γυμνάσιο Φίλιας». Ακόμη τα δυο αδέρφια στήριξαν οικονομικά στην διαμόρφωση του νεκροταφείου, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα της τοπικής κοινότητας. Γι’ αυτό και μετά το θάνατο του αρχηγού της οικογένειας Στέλιου Καλφαγιάννη, τα μέλη της Κοινότητας, με πρωτοβουλία του προέδρου Σταύρου Σκαλοχωρίτη αποφάσισαν με ψήφισμά τους κάθε Αύγουστο να πραγματοποιούνται τα «Καλφαγιάννεια» εκδηλώσεις στην μνήμη του Στέλιου Καλφαγιάννη αλλά και προς τιμήν του Γιώργου Καλφαγιάννη, για την ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο τους όλα αυτά τα χρόνια. 

2 comentarios:

  1. Αιώνια να είναι η μνήμη του κυρίου Στέλιου και ο Θεός να έχει πάντα καλά τον κύριο Γεώργιο Καλφαγιάννη καθώς και όλη του την οικογένεια φίλου προ πολλών ετών.

    Κώστας Φιλίππου

    ResponderBorrar
    Respuestas
    1. Στράτος Δουκάκης30 de junio de 2021, 10:11 a.m.

      Έτσι είναι, αγαπητέ Κώστα, βλέπεις όλο και κάτι θα έχουμε να αναδείξουμε από εκείνους τους "προ πολλών ετών φίλους".
      Σ' ευχαριστούμε και να 'σαι καλά!

      Borrar