03/06/2021

Ελληνικές εφημερίδες στη Βενεζουέλα

Παρά τη μικρή Ελληνική Παροικία στη Βενεζουέλα και παρ’ όλες τις δυσκολίες λόγω έλλειψης τεχνικών μέσων, κυκλοφόρησαν, κατά καιρούς, αρκετές ελληνικές εφημερίδες οι οποίες συνέβαλαν στην ενημέρωση των μελών της σχετικά με τη ζωή και τα γεγονότα στην πατρίδα. 

H πρώτη εφημερίδα κυκλοφόρησε το 1959 από τον Κίµωνα Νόβακ µε τίτλο Αγγελιαφόρος και είχε ως στόχο, κυρίως να διαφημίζει τα κτηματομεσιτικά συμφέροντα της εταιρείας που την εξέδιδε. Το µηνιαίο αυτό φύλλο κυκλοφόρησε µέχρι τις αρχές του 1961.
Ακολούθησε (Απρίλιος 1962), η έκδοση της μηνιαίας εφημερίδας Ελληνικά Νέα µε εκδότη της τον Νίκο Παλαμήδη, ο οποίος είχε πείρα ως δηµοσιογράφος και τυπογράφος. Το Σεπτέµβριο του 1964, ο Παλαµήδης εξέδωσε την εφηµερίδα Ελληνικός Τύπος. Επρόκειτο για ένα µηνιαίο φύλλο, που η κυκλοφορία του διήρκεσε µόνον τρία χρόνια. Το 1965 πουλήθηκε στον εφηµέριο των Ορθοδόξων Γεννάδιο Χρυσουλάκη, ο οποίος και διόρισε ως διευθυντή της έκδοσης τον Σπύρο Αγουρίδη. Τον Αύγουστο του 1966 αυτός µετέθεσε τη διεύθυνση της εφηµερίδας µε τη συναίνεση του Γενναδίου, εκ νέου στον Παλαµήδη, ο οποίος στο µεταξύ είχε αποφασίσει την έκδοση της Ελληνικής Φωνής, που αναδείχθηκε στη µεγαλύτερη εφηµερίδα του Ελληνισµού της Βενεζουέλας. Η εγκαθίδρυση της Χούντας στην Ελλάδα, είχε ως αποτέλεσµα να αυξηθούν οι επεµβάσεις σε βάρος των ελληνόγλωσσων εφηµερίδων της χώρας, γεγονός που οδήγησε σε οικονοµικές περιπέτειες τους εκδότες. Το 1968, η Ελληνική Φωνή πουλήθηκε και πάλι στον Αρχιµ. Γεννάδιο, ο οποίος τη µετονόµασε σε Ελληνικό Φως. Με το όνοµα αυτό συνέχισε την έκδοσή της µέχρι το 1972, οπότε λόγω σοβαρών οικονοµικών προβληµάτων έκλεισε. Ένα χρόνο ενωρίτερα, είχε κυκλοφορήσει η συντηρητική δεκαπενθήµερη εφηµερίδα Ελληνικές Ειδήσεις, την οποία εξέδιδε ο Τζακ Μπακατσιάς µέχρι την πτώση του Χούντας. Εννέα χρόνια αργότερα, ξαφνικά και ανεπάντεχα, έρχεται στο φως και ειδικά στη Βαλένσια, η δεκαπενθήμερη εφημερίδα με τον τίτλο  Άνθρωποι και εκδότη τον Στράτο Δουκάκη και κυκλοφόρησε για δύο χρόνια (1980-1982). Είναι αξιόλογη επίσης η προσπάθεια του Νικολάου Παλαµήδη να εκδώσει και να κυκλοφορήσει δωρεάν κατά καιρούς τις σατιρικές εφηµερίδες Η Πλάκα (1964), Ελεύθερη Σάτιρα (1968) και Μούντζα (1972) µε το ψευδώνυµο «Το Ταµ-Ταµ». Στα χρόνια της Χούντας των συνταγµαταρχών εκδόθηκε επίσης µία αντιστασιακή εφημερίδα µε τίτλο Δημοκρατία, που δημοσίευε κυρίως προκηρύξεις.

Δίχως αμφιβολία η αξία, όση αξία θα μπορούσε να αποδοθεί σ’ αυτούς που συνέβαλαν στις εκάστοτε εκδώσεις των εφημερίδων, είναι μέγιστη και ανεκτίμητη και βέβαια μια ενδιαφέρουσα ψηφίδα στο οικοδόμημα του Ελληνισμού της Βενεζουέλας. Για το λόγο αυτό κι εμείς θεωρήσαμε σωστό να την αναδείξουμε.

Το Εγχείρημα

2 comentarios:

  1. Είσαστε αξιέπαινοι για όλες αυτές τις προσπάθειες ώστε να εκδοθολυν Ελληνικές Εφημερίδες στην Βενεζουέλα... Η πείρα μου με την Βενεζουέλα εκτός από τα λιμάνια που ταξίδευα σαν ναυτικός και γνώρισα αρκετούς ¨ελληνες προπαντός στο Μαρακάϊμπο ήταν μια φορά έφυγα από την Λα Γκουάϊρα και πήγα στο Καράκας στο Ελληνικό προξενείο να μου ανανεώσει (Θεωρήσει) το Ελληνικό διαβατήριό μου, και ο πρόξενος μου είπε ότι είναι πρόξενος μόνο για ους Έλληνες που κατοικούν στην Βενεζουέλα όχι για ναυτικούς έφυγα άπραγος

    ResponderBorrar
    Respuestas
    1. Μπορεί να δείχνει και βέβαια να φαίνεται παράξενο, αλλά ναι, είχαν ύπαρξη ελληνικές εφημερίδες στη Βενεζουέλα και απ' ότι κατάλαβα μετά βοήθησαν να καθαρίσει κάπως το βαλτώδες περιβάλλον πολιτιστικά.
      Λογικό ήταν εσύ να περιφέρεσαι σε άλλο περιβάλλον, σαν ναυτικός που ήσουν, αυτό των λιμανιών που αναμφίβολα κι αυτό είχε τη γοητεία του.
      Σ' ευχαριστούμε για την επίσκεψή σου εδώ.

      Borrar